klooster te Rosmalen, naar de plaats van vestiging rok Coudewater genoemd. Gestieht in 1434 voor mannen en vrouwen van de orde der Birgittijnen genoemd naar de I4de-eeuwse H.
Birgitta uit Zweden). Over de gebeurtenissen die aanleiding gaven tot de bouw van het klooster heeft reeds Dionysius Mutsaers (geb. 1578 te Tilburg en later rroost der proostdij St. Catharinadal te Breda) geschreven in het tweede deel van zijn Kerkelijke Geschiedenissen in de Nederlanden: ,,In de gewesten \an Holland! was eene godvruchtige ende rijcke weduwe ghenaemt Milla de Campen van edelen kuyse, welcke door sekere inspraken dicwijls vermeent wiert, om een klooster te bouwen van d’orde . an Ste. Brigitta: maer indertusscn is het geschiet. c„t eenen Lantman, wien de plaatse te Kouwenater toebehoorde, aldacr eenen schoonen stal miede met bieën: den Lantman was genoemt Peter :e Gorter. Als dan desen man sijne bieën dicmaels besocht ende wel besorghde soo is hij bij gheval 's nachts eens opgestaan ende als hij merckelijk lettede op de gesteltenis der bieën, heeft eenen sóó soeten sangh uyt de bijenkoren gehoort. dat hem dochte te hooren niet een ghesangh of ghesnor der bieën, maer meer een hemels geluyt: in der voeghen dat den Lantman over desen sangh niet en konde versadet worden. Ende op die selve plaetse daer sulx wiert ghehoort. is nu den Hoogen autaer.
Den man verbaest sijnde over dit ghesangh, heet ten laetsten gaen besien, dat’daer schuylen moghte. Ende den bijenkaer omkeerende, heeft in den kop van den korf gesien ende ghevonden een kereksken ende twee kloosterkcns. seer wonderlijck gewrocht van de alderwitste was; waer omtrent dit bouwsel de hoopen der bieën, die de plaetse schenen te bewaren... Dit wonder sich wijd ende sijd verbrcydende, is oock den roep gekomen ter ooren van de Weduwe Milla de Campen, dewelke in allcrhaesten tot Kouwenwater is ghecomen ende met den Lantman heeft ghehandelt, dat hij vertijde sijne acker om aldaar een klooster te bouwen van d'orde van Ste. Brigittae. De weduwe hadde ten eersten veel moeyten met de Canoniken van St. Jan tot 's-Hertogenbosch, die het voornemen van deze stichtinge poogden te beletten; doch al te vergheefs.Want door sterck aanhouden van de weduwe, die alles dede bevestigen door den stoel van Romen, soo is het werck ghevordert ende volbracht; sij deplaetse met incomen versierde. Men heeft geroepen Broeders ende Susters van Besancon, die in dit nieuwe klooster zouden leven naer d'instellinghen van Ste. Brigitta. Godt voortaen den wasdom gevende aen woningen ende religieuze persoonen, die hem dienen souden in kloosterlijckc tuchtigheid. Vrouw Milla het kloosterhabijt aennemende, is namaels Abdisse gheworden."
In 1648 werd het klooster opgeheven en de goederen tot domein verklaard. In 1652 werden debaters gedwongen uit te wijken naar Hoboken in de Spaanse Nederlanden, maar de zusters werd toegestaan te Coudewater te blijven tot de laatste religieuze zou zijn overleden. Dat was in 1711 het geval. Maar intussen waren toch weer novicen aangenomen, zodat in 1713 de Staten besloten Maiiënwater te verkopen en de priores met de nog aanwezige nonnen waren gedwongen de wijk te nemen. Zij vestigden zich in Uden binnen de grenzen van het Land van Ravenstein.
Tot 1870 kwamen de gebouwen in steeds weer andere handen, maar in dat jaar kocht de Vereniging Coudewater het landgoed aan en vestigde er een psychiatrisch ziekenhuis.
Zie ook: Coudewater.
Bron: Rosmalen in oude tijden. 1955.