(Parijs 1881-Amsterdam 1942), oprichter van de Koninklijke School voor Beeldende Kunsten in 's-Hertogenbosch, de opvolger van de Académie Royale uit de Franse tijd. Luns studeerde aan de Rijksnormaalschool voor tekenleraren te Amsterdam en aan de avondschool van de Rijksacademie, vervolgens te Parijs en Brussel; was daarna hoofdleraar aan de Rotterdamse Academie.
In 1918 richtte hij in Den Bosch de Koninklijke School voor Nuttige en Beeldende Kunsten op, die weer een opvolger kreeg in de Academie. Luns was van die school tot 1923 ook de directeur, nadien werd hij directeur van het Rijksinstituut voor Tekenleraren te Amsterdam; van 1931 tot 1942 was hij hoogleraar te Delft aan de T.H. Daarnaast was hij ook tekenaar, kunstschilder, kunstpedagoog en schrijver. Hij publiceerde: Rembrandtiana (1925), Tien wandelingen in Florence (1928), Tien wandelingen in Rome (1930), Tien wandelingen in Parijs (1934), Tien wandelingen in Napels, Sicilië (1938), Jan Sluyters (1941) en Holland schildert (1941). Hij werd voor zijn verdiensten voor Brabant erelid van het Provinciaal Genootschap van Kunsten en Wetenschappen. Huib Luns was de vader van de latere minister van Buitenlandse Zaken en secretaris-generaal van de NAVO, mr. Joseph Luns.