protestants kerkgenootschap in 1907 ontstaan door de vereniging van de Gereformeerde Gemeenten onder het Kruis, die zich in 1869 niet hadden aangesloten bij de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Ledeboeriaanse gemeenten. Zij houden zich zo streng mogelijk aan de Dordtse Kerkenorde van 1619.
De nadruk wordt gelegd op de leer der uitverkiezing, wereldmijding (geen tv) en strenge zondagsviering. In 1953 vond er een afscheiding plaats ten gevolge van een geschil over genade en uitverkiezing; het nieuw ontstane kerkverband draagt de naam: Gereformeerde Gemeenten in Nederland. In Noord-Brabant zijn de Gereformeerde Gemeenten voornamelijk geconcentreerd in het Land van Heusden en Altena en enkele Westbrabantse plaatsen. Met 13 gemeenten in Zeeland vormen de Noordbrabantse Gereformeerde Gemeenten in Nederland de classis Zuid van dit kerkverband. Orgaan: De Saambinder. Politieke keuze: de Staatkundig Gereformeerde Partij.