De O. bestonden tot in de 19de eeuw in het feestelijk binnenhalen van de laatste weide, het versieren van de laatste wagen met de oogstmei, het genieten van een hooimaal, het blazen op blikken hoorns op de Klei na afloop van het herfstploegen, dat zes weken duurde. Bij de bouwboer kende men ook het inhalen van de laatste schoof, gevormd en aangekleed als een man.
Men noemde dit op Het Bildt ‘de lais thüs hale’. Om deze lais (lijs, pop?) werd ten slotte een rondedans gemaakt, waarna een Taismaal’ volgde.
