(ook, beter, ingi-namen). Veel Fr. plaatsnamen eindigen op -ns (soms -s).
Uit oude vormen blijkt, dat dit -ingi is geweest. Zo Stiens uit Steningi (niet gevonden), Wyns uit Weningi.
De uitgang -ingi geeft een lokatief aan. Het eerste deel kan een persoonsnaam zijn.
Deze namen komen al vroeg voor, hoe vroeg is niet bekend.
