‘Toen er nog geen bars, dancings en disco’s bestonden, was er in de Westzij in Zaandam, op zaterdag- en zondagavonden en nog eens midden in de week op woensdagavond, meidenmarkt’. (D.J. de Groot in zijn boek ‘Paipekoppies’, herinneringen van omstreeks 1920). De meisjes liepen getweeën of in kleine groepjes heen en weer tussen Dam en Stationsstraat, de jongens stonden er keurend en nu en dan goedkeurend fluitend naar te kijken.
De woensdagavond'markt’ werd om welke reden dan ook ‘bille-avond’ genoemd. Aan deze (ook in andere provinciesteden voorkomende) traditie kwam in september 1940 een einde, toen de Zaandamse politie, op aansporing van de Duitse autoriteiten, tegen de slenterende jongelui ging optreden. Verondersteld mag worden dat zeer veel Zaankanters hun bestaan danken aan de meidenmarkt, omdat hun ouders of grootouders elkaar daar voor het eerst ontmoetten.
