Voormalig tehuis te Koog voor ouderloze kinderen en bejaarden.
De Johanna Elisabethstichting ontstond na de dood van Hendrik Sweepe (Zaandijk 1818 Koog 1892), die zijn boedel en een groot geldbedrag naliet aan de Doopsgezinde Gemeente Koog-Zaandijk (en voorts kreeg de gemeente Koog aan de Zaan een legaat waarvan het ➝ gemeentehuis aan de Raadhuisstraat kon worden gebouwd). Het aan de Doopsgezinde Gemeente nagelaten bedrag moest bestemd worden om te bouwen en te onderhouden ‘een geheel nieuwe Inrichting of Stichting voor de opname tot verpleging, opvoeding en opleiding der ouderlooze kinderen of weezen in onze gemeente, tevens ingericht voor de opname, verzorging en verpleging van bejaarde lieden, bestedelingen of eenlopende personen, onder de behoeftige gemeenteleeden.’ Het pand Johanna Elisabethstichting, waarin overigens vrijwel uitsluitend ouderen hebben gewoond, werd in maart 1911 aan de Lagedijk geopend. De naam Johanna Elisabeth herinnert aan het enige kind van Sweepe, dat op 24-jarige leeftijd was overleden. In het pand zijn één- en tweepersoonskamers, voor in totaal ruim twintig bewoners.
In 1937 werd in een nieuw reglement bepaald dat alleen nog ouderen van boven de 60 jaar werden geaccepteerd. Na de oorlog nam het aantal bejaarden dat in het gebouw wilde wonen af en in het midden van de jaren '70 werd het pand verkocht aan Oliefabriek
T. Duyvis Jz., die er een kantoor in wilde vestigen. Deze plannen vonden geen doorgang en het pand werd door Duyvis verkocht aan de Algemene Woningbouwvereniging Koog aan de Zaan. Thans (1990) is er een huisvestingsproject voor jongeren in gevestigd.
De overgebleven gelden van de Johanna Elisabethstichting werden ondergebracht in de Stichting Johanna Elisabeth Sweepe, die zich ten doel stelt ‘de hulp aan lichamelijk, geestelijk of anderszins ontoereikend uitgeruste kinderen en de begeleiding van bejaarden te bevorderen’. De stichting verstrekt leningen en schenkingen’.
