Pad aan de Westzijde te Zaandam, in het verleden vooral bekend als Jacob Claes Noomenpad.
Het padreglement van het Jacob Claes Noomenpad werd vastgesteld in 1656, maar het pad was veel ouder. In een vermelding uit 1638 is reeds sprake van ‘het Jacob Claes Nomespad, anders het Blauwe Padt’. Waarschijnlijk is ook in de naam Blauwepad een familie vernoemd. Na de Tweede Wereldoorlog verdween het Blauwepad. De bewoners stonden toen niet gunstig bekend. Freek de Jonge schreef in zijn boekje ‘Zaans Veem ’ over de beruchte ‘Blauwe-padders’, voor wie hij bang was.
