Toren te Wormer, gebouwd in 1620, waarin een klok die de beschuitbakkers waarschuwde hun vuren te doven, of aangaf wanneer deze vuren ontstoken mochten worden; gesloopt in 1896.
De Wormer (en Jisper) ➝beschuitbakkerij, uitgeoefend in kleine houten panden, was bijzonder brandgevaarlijk. Daarom werd in 1605 bepaald dat, om het brandgevaar te beperken, tussen 6 uur ’s avonds en 12 uur ’s nachts niet gebakken mocht worden. Door de kerkklok wisten de bakkers wanneer zij hun oven moesten doven. Er werd gecontroleerd of zij dit stookverbod naleefden en bij overtreding werden zij beboet. De bakkers in het westen van het dorp konden zich er op beroepen dat zij bij ongunstige wind de kerkklok (in het oosten van het dorp) niet hoorden. Daarom werd besloten aan de westkant van het dorp een stenen toren met klok te bouwen, die ook om 6 uur en om 12 uur werd geluid.
Toen de Wormer beschuitbakkerij verloren ging raakte de toren zijn functie kwijt. De spits werd in 1804/1805 verwijderd en in 1896 werd de beschuittoren gesloopt.
Bij de viering van het 700-jarig bestaan van Wormer in 1981 werd een houten replica van de beschuittoren gebouwd, die daarna nog een aantal jaren bleef staan, maar inmiddels ook is verdwenen. Zie ook: ➝Brandpreventie.
