Cultureel tijdschrift, uitgegeven bij J.A. Eerelman in Stadskanaal, ontstaan op initiatief van Simon van Wattum.
Het ontwikkelde zich van een ‘Kultureel tijdschrift voor Groningen’, zoals de ondertitel in het eerste nummer (eind 1954) luidde, tot een breder ‘Tiedschrift veur de Nedersaksische Landschoppen’ zoals het later heette. De uitbreiding naar het hele Nedersaksische gebied en het aangrenzende Duitsland ging in de loop van de tweede jaargang gepaard met de toepassing van de Vosbergen-spelling, zij het niet in alle bijdragen.'t Swieniegeltje was het tijdschrift dat alleen al in de naamgeving (egel) ruimte liet voor stekeligheden en kritiek, onder andere in de richting van het blad dat enige tijd als het ware parallel werd uitgegeven, De Warf de voorloper van het Cultureel Maandblad Groningen, dat zich louter op Groningen bleef richten. Jan Niehoff en Willem Diemer hoorden, naast uiteraard Simon van Wattum, tot de voornaamste auteurs uit Groningen. Diemer vroeg onder andere aandacht voor moderne letterkunde. De geografische expansie heeft allicht ook mede door zijn toedoen plaats gehad. Hans Heyting, Gerard Vloedbeld, Karl Sauvagerd en Wilhelmine Siefkes zijn belangrijke auteurs van elders.
Met de vijfde jaargang van 1959 eindigde het leven van 't Swieniegeltje, dat als grensoverschrijdend blad voor het ‘interregionaal literair leven’ te weinig middelen kreeg van de lagere overheden om te kunnen blijven bestaan, zo deelde Heeroma in het laatste nummer mee als voorzitter van de stichting met dezelfde naam als het tijdschrift.
