De jaren ’50 stonden in het teken van de wederopbouw. De jaren ’60 en ’70 lieten een grote welvaartsgroei zien.
Als gevolg daarvan nam suburbanisatie (het buiten de stad gaan wonen) een hoge vlucht. Dit leidde rondom de grotere steden tot aanzienlijke uitbreiding van de dorpen. Een anti-suburbanisatiebeleid én de economische crisis van de jaren ’80 zorgden voor een afname van de bouwproductie. Al stond de productie niet stil, de zich voltrekkende gezinsverdunning zorgde ook voor een vraag naar meer woningen. In de strijd tegen de migratie naar Drenthe opende de provincie Groningen eind jaren ’80 weer meer mogelijkheden voor suburbaan wonen. De aantrekkende economie en dalende rente in de jaren ’90 zorgden voor een nieuwe golf van stadsen dorpsuitbreidingen.
Deze ontwikkeling deed zich het sterkst voor in het gebied rondom de stad Groningen (pendel). Zuidhorn is daar een duidelijk voorbeeld van. Op grotere afstand van de stad hebben deze ontwikkelingen zich in veel beperktere mate voorgedaan. Zo haalt de groei van Loppersum bijv. het niet bij die van Zuidhorn, en in Zeerijp bijv. lijkt de tijd wat dit betreft stil te hebben gestaan.
