(Groningen 1774 - vóór Antwerpen 1832)
Nederlands vlootvoogd. In 1789 was hij adelborst onder het Amsterdamse admiraliteitscollege. Hij diende daarna achtereenvolgens onder de Republiek der Zeven Vereenigde Nederlanden, de Bataafse Republiek, het Koninkrijk Holland, het Franse Keizerrijk en het Koninkrijk der Nederlanden. Hij commandeerde in 1821 als kapitein op zee de maritieme strijdkrachten bij de succesvolle tweede expeditie naar Palembang en werd daarna onderscheiden met de Militaire Willemsorde derde klasse. Na het uitbreken van de Belgische Opstand werd Lewe in 1830 belast met het bevel over het eskader op de Schelde en de tweede divisie van de eerste Maritieme Linie van Defensie te Water (van het Sloe tot Fort Bath). Op 1 april 1831 werd hij schout-bij-nacht.
Hij leidde in de zomer van 1831 de maritieme operaties ter ondersteuning van de belegerde Citadel van Antwerpen. Aan boord van zijn vlaggenschip, Zr. Ms. fregat ‘Euridice’, werd hij op 12 december 1832 bij het passeren van de Kruisschans dodelijk getroffen door een Franse mortiergranaat. Hij is begraven op de Zuiderbegraafplaats in Groningen.
Lewe was één van de tot nu toe twee Nederlandse vlagofficieren die na de Franse tijd in een gevechtsactie sneuvelden.
Lit.: Ph.M. Bosscher. 'Een Vergeten Groninger Vlootvoogd’, Jaarboek Noordelijk Scheepvaartmuseum (1998).
