Enigszins bol liggende percelen; komen voor op de lichtere kleigronden in Noord-Groningen. Door naar het midden toe te ploegen hadden deze (akker)percelen hun bolle vorm gekregen.
Dit werd gedaan om de afstroming van regenwater over het oppervlak te bevorderen. Deze zavelige gronden slaan bij hevige regen namelijk gemakkelijk dicht (‘verslempen’), waardoor het water slecht de grond in zakt, wat nadelig is voor het gewas. Door ruilverkavelingen, waarbij schaalvergroting is opgetreden en ondergrondse drainage is toegepast, zijn vele bolle percelen samengevoegd of geëgaliseerd. Percelen met licht bolle delen, afgewisseld door brede lage stroken, komen in noordelijk Groningen nog voor als een restverschijnsel.
