Nieuwe Groninger Encyclopedie

P. Brood, A.H. Huussen en J. van der Kooi (1999)

Gepubliceerd op 20-09-2021

Eldering, hindrik

betekenis & definitie

(Hoogkerk 1915 - Leeuwarden 1993)

Telg uit een familie van aannemers.

Opgeleid als bouwkundig tekenaar aan de MTS te Groningen, daarna werkzaam bij de architectenbureaus Wildeboer en Overzet in Groningen en Heldoorn in Leeuwarden. Eldering ontwierp (tussen 1947 en 1964) een groot aantal gereformeerde kerken in het hele land, in Groningen voornamelijk in het Westerkwartier: Hoogkerk (1947), Pieterburen (1950, sinds 1991 buiten gebruik), Enumatil (1955, op achthoekig grondplan) en Kornhorn (1956). Buiten de provincie bouwde hij onder meer gereformeerde kerken in de Zuiderzeepolders (Middenmeer, Bant, Marknesse, Ens) en in Beden, Castricum, Ede en Serooskerke. Zijn kerken vertonen over het algemeen een gematigd, niet-dogmatisch traditionalisme, waardoor de meeste torenloze gebouwen zich goed voegen in hun landelijke omgeving. Karakteristiek zijn de naar de gotiek verwijzende smalle vensters en nissen met hun driehoekige koppen: soms paste hij grote raamvlakken toe met een ruitvormige invulling of een variant daarop, zoals bij de tevens modernere kerken van Middenmeer en Ens. Waar mogelijk, gebruikte hij een rode handvormbaksteen, afgewisseld met een enkel natuurstenen element in raam- en niskoppen.

Zie ook gereformeerde kerkbouw.

Lit.: G. de Jong en K. van der Ploeg, ‘Gereformeerde kerkbouw in de provincie Groningen’, Groninger Kerken 10 (1993) 50-69, 90-107, hier 103-104.

< >