verderben

betekenis & definitie

(verdarb, verderbte; verdorben, verderbt), bederven, vernielen, verwoesten; vergaan; te gronde gaan; vervallen; Unkraut verdirbt nicht, onkruid vergaat niet; einen Menschen verderben, een mens bederven; te gronde richten; sie sind verdorben, gestorben, ze zijn tegronde gegaan, gestorven; er hat es mit mir gründlich verdorben, hij heeft ‘t bij mij geheel verkorven; an ihm ist ein Schauspieler verdorben, in hem is een toneelspeler verloren gegaan; verderbt, moreel bedorven; verknoeid (van tekst); verderbte Sitten, bedorven zeden; eine verderbte Form, een bedorven vorm, een verknoeiing.