begunde (Meppel begus, Zuidlaren begun), begund (ook met o-klank)
beginnen. Aj wat begunt, moi j' 't ook volendigen (Borger). hij begunt er an (tegenwoordige tijd), hij begund'er an (verl. tijd), 2e pers. doe begunst (teg. tijd), doe begust (verl. tijd): aldus te Eext. Ze wassen begund (N. en NO.), ze waren begund (Z.-Dr.). Zij begunt (Hoogeveen, R.wold enz.), zij begint te kraken (R.wold, Lhee). Vandaar schertsend: a'j begunt, game' dokter halen. Begondertje (Ann. kan.) − begin; begunderje (Lhee, Diever), begunderij (Halen) − begin der bevalling.
