baoivanger

betekenis & definitie

baaivanger (Zweeloo, Emmen, Borger, Gasselte, Weerdinge); beivanger (Elp); baoiganger (Valte); baalvanger (Hoogeveen); baneveger (Ruinen)

1° iemand die er wezen durft, vooral van kinderen gezegd. 2°. Te Gasselte buoiv. molvanger.