Sljivovica is de meest voorkomende naam in Joegoslavië voor pruimenalcohol uit Bosnië en Servië. De populariteit is tijdens de Turkse overheersing sterk gegroeid, omdat de Koran het gebruik van wijn en wijndistillaten verbood, maar over Sljivovica werd met geen woord gerept.
Door die mazen in de Koran en de behoefte van weinig overtuigde ‘Moslims’ steeg het gebruik gestadig; de aanplant van pruimebomen in Bosnië en Servië steeg navenant.De eau de vie wordt gemaakt van blauwe pruimen (de rassen Pozegaca en Madjarka) uit het op één na grootste pruimengebied ter wereld. Door al deze omstandigheden is Sljivovica de nationale drank geworden van Bosnies en Servies Joegoslavië, alwaar hij ook wel Rakija wordt genoemd.
Normaal heeft deze drank een alcoholgehalte van 25° (Mekana-Sljivovica) maar wordt ook dubbelgebrand (prepecenice) en heeft daardoor een alcoholgehalte van tussen de 40° en 45°.
Volgens de wettelijke voorschriften mag alleen het gistingsdistillaat van de pruimensoort Bistrika (Pozegaca) als Sljivovica in de handel worden gebracht en verkrijgt het eerst na een lageringsperiode van 5 tot 8 jaar in accaciahouten vaten zijn natuurlijke zachtheid.
Deze sterke drank wordt geëxporteerd naar West-Europa, de Verenigde Staten, Australië en andere landen met een alcoholgehalte tussen de 35° en 43°. Hij wordt meestal verkocht in ronde platte flessen, die de vorm hebben van de traditionele houten flessen uit Joegoslavië (éuturiëa).
