Fijne, gladde schubben bedekken de toch al gladde huid van de schol. De schol is roodbruin en heeft oranje vlekken; de bodem van de zee is diens huis, andere vissen vormen zijn voedsel en door dat hij op de linkerzij gaat liggen, ziet men hem nauwelijks, want de rechterkant heeft de kleur van de zeebodem; dat schijnt de schol drommels goed te weten.
Trouwens, als de omgeving dit nodig maakt, is de schol ook nog in staat om van kleur te veranderen en als dit niet helpt heeft hij nog een trucje in petto; dan gooit hij wat zand over zijn rechterzij; dan is hij volkomen een zoekplaatje met de zeebodem.
