Het edelhert houdt van blad, bast, gras en gewas op het veld. In al zijn sierlijkheid is het edelhert dus eigenlijk ook nog schadelijk.
Op de wildbaan van de Veluwe zijn er nog een 300. De rest vinden we wel in vele delen van Europa en Azië. Het edelhert kan ruim een meter hoog worden, draagt ’s zomers een roodbruine vacht van korte haren, in de winter zijn de haren langer en lichter van kleur. Het gewei van een edelhert kan 15, 16 takken krijgen en weegt soms 10 kilo. Dit gewei is een kroon, maar ook een wapen! In de schemering bij de bosrand, dàn en dáár is de meeste kans om een sierlijk edelhert (1.50 m hoog) te zien. Het edelhert trekt schors van de bomen, knabbelt jonge scheuten op, gebruikt oude bomen als wrijfpaal en is dus vaak de schuld van de zogenaamde schil-, vreet- en schuurschade. Zie ook ree.
