Beschermingsconstructies is een verzamelnaam voor structuren en maatregelen die de kans op een vijandige overname (van de zeggenschap) verminderen door de macht van de aandeelhouders te beperken. Er zijn verschillende vormen onder meer verkoop van de kroonjuwelen; gifpillen; uitgifte van preferente aandelen, prioriteitsaandelen, opties, certificering; het hebben van de status van structuurvennootschap, stichtingen, meervoudige stemrechten enz.
Op basis van de nieuwe voorschriften in Bijlage X van het Euronext Algemeen Reglement zijn, voor aan Euronext genoteerde fondsen, gelijktijdig slechts twee beschermingsconstructies toegestaan. De Code Tabaksblat stelde wetgeving voor om de bescherming door middel van certificaten op te heffen. Beschermingsprefs zouden slechts een bepaalde termijn mogen uitstaan. Er leek een politieke consensus te groeien om inderdaad de beschermingsconstructies in tijd, aantal en werking te beperken. Daartoe strekkende wetsontwerpen (waaronder in 2005 de “doorbraakregel”,onderdeel van het wetsvoorstel Openbare Biedingen op Effecten) hebben) echter onder druk van de Tweede Kamer in juni 2006 het verplichte wettelijke karakter verloren (er zijn nu optioneel). Wel moeten de constructies voldoen aan de norm van redelijkheid en billijkheid wat door de Ondernemingskamer kan worden getoetst.
