Stopisolatie is een bepaalde manier van isoleren. die voornamelijk is toegepast bij industrie- en verwarmingsketels en bijbehorende buizen. In de ruimte tussen de ketel en een gaasbespanning die op een afstand van 5 tot 10 cm is aangebracht, wordt isolatie gestopt. De aangebrachte isolatie moet de hitte van de ketel kunnen weerstaan.
De afwerking van de isolatielaag geschiedde doorgaans met een cementpleister. Isolatiematrassen, -matten of -dekens kunnen ook zijn ingezet bij ketels, in het bijzonder bij ledenketels. Men omwikkelde de ketels met een van deze isolatieproducten.
Het geheel werd meestal met een plaatstalen mantel afgewerkt. Vanwege het lage gloeipunt, de temperatuur waarop het materiaal gaat ontbranden, en de lage brandwerendheid van organische materialen komt men deze materialen bij ketelisolatie niet tegen. Bepaalde jongere en moderne isolatiematerialen hebben deze nadelen niet. (Geschiedenis en ontwikkeling van het isoleren in Nederland : een eerste verkenning van historische isolatiematerialen en hun toepassingen in monumenten / B.H.J.N.
Kooij, In: Praktijkreeks cultureel erfgoed; afl. 15, nr. 40, 2011)
