Intze 1-reservoirs zijn reservoirs die werden ontwikkeld door de Duitse professor Otto Intze. De reservoirs kenmerken zich door een uitgekiende krachtenwerking in het reservoir. De bodem van het Intze-reservoir werd zodanig vormgegeven dat de oplegring in het horizontale vlak altijd spanningsvrij bleef, of het reservoit nu vol was of leeg.
In tegenstelling tot het hangbodemreservoir, waarbij de oplegging dezelfde diameter had als het reservoir, had de oplegging van het Intze-reservoir een kleinere diameter dan het reservoir. Door de kleine diameter van de oplegring kan de schacht van het reservoir slanker worden uitgevoerd wat materiaal bespaart. In het opbollende bodemdeel ontstaat wel een ongunstige drukbelasting waardoor verstijvingsribben moeten worden aangebracht. (Henk van der Veen, Watertorens in Nederland. 1994, p. 37)
