Deze orde werd ook genoemd de orde der clerici reguläres Theatini of Chiëtinen of Cajetaners. Zij werd gesticht in 1524 door den priester Cajetanus van Thiene (gestorven 1547) en Johann Peter Caraffa, bisschop van Chiëti (Latijn: Theate, vandaar de naam Theatinen), de latere paus Paulus IV.
Ze werd erkend als orde door Clemens VII op 24 Juni 1524. Het doel der orde was zedelijke en wetenschappelijke verheffing van den clerus, en verdieping van de prediking en zielezorg.
Zij wilden niet leven van bedelen, maar van de goddelijke Voorzienigheid, d. w. z. van ongevraagde giften. Ze werd een „plantschool voor bisschoppen”.
Haar uitbreiding werd tegengehouden door den arbeid der Jezuieten. Buiten Italië kreeg deze orde alleen vasten voet in München.
Tegenwoordig heeft deze orde slechts 8 huizen en 100 leden in Italië, bijna uitsluitend in Napels en op Sicilië. Sinds 1906 heeft zij ook een nederzetting in Mexico en Duranzo.
Haar statuten verplichten ze ook tot geestelijke en lichamelijke ziekenverpleging, bearbeiding van misdadigers en tot bestrijding van de opkomende ketterijen.
