Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Gepubliceerd op 29-12-2019

Taylorstelsel

betekenis & definitie

Dit stelsel ontleent zijn naam aan den Amerikaan Dr F. W.

Taylor, die het beschreef in zijn, ook in het Nederlandsch verschenen werk Principles of scientific management (1913). In dit boek geeft hij een systeem van wetenschappelijke bedrijfsleiding, die beoogt uit den arbeid het hoogste rendement te krijgen, en alle verspilling van energie te voorkomen, door ieder op de juiste plaats en wijze werkzaam te stellen en alle onnoodige bewegingen uit te schakelen.

Het berust op een nauwkeurig onderzoek van ieders arbeidspraestaties. Het is niet een uitvinding, doch een evolutie; een consequente toepassing van reeds bekende gegevens.

De arbeid wordt zooveel mogelijk eenvormig en systematisch, terwijl de arbeider tot de grootst mogelijke arbeidspraestatie wordt aangedreven. De rationalisatie van den arbeid vormt eigenlijk de kern van het stelsel.

Er wordt zooveel mogelijk gestreefd naar een volledige scheiding van den geestelijken en lichamelijken arbeid. De tijdsduur, die aan elke handeling kan worden besteed, wordt nauwkeurig vastgesteld.

De als normaal aangenomen praestatie geldt als grondslag voor de loonbepaling. Indien de arbeidspraestatie grooter is dan de normale, stijgt het loon; blijft zij beneden de normale, dan daalt het loon.

Iedere arbeider wordt daarbij individueel behandeld.Het Taylorstelsel heeft vele vóór- en tegenstanders. De eerste prijzen het aan als een ideale werkmethode, de laatsten vreezen voor afmatting en vroegtijdige uitputting der arbeiders. In verschillende bedrijven in Amerika is het stelsel met succes ingevoerd. Uitstekende arbeiders kunnen onder dit stelsel een hoog loon verdienen.

Invoering in Nederland der Taylormethoden is slechts wenschelijk voor zoover door betere inrichting der bedrijven tijd en kracht wordt bespaard en het tempo aldus wordt bevorderd. Het systeem om willekeurig een normaal-taak vast te stellen ten einde het arbeidstempo op te voeren is verwerpelijk. Bovendien is de individueele behandeling der arbeiders ten onzent door de solidariteit der arbeiders vrijwel uitgesloten.

< >