noemt men die Bijbelvertaling, die algemeen bij een bepaald volk ingang vond en die ook al bestaan wellicht andere vertalingen, toch overal als de officiëele wordt erkend en aanvaard. Zoo is in Nederland de Statenvertaling de Standaardbijbel, in Duitschland die van Luther, in Engeland de Authorised Version van Jacobus I (1611).
In Frankrijk bestaat niet een Standaardbijbel. Het hebben van een Standaardbijbel is een groot voordeel.
Men weet dan als vanzelf, welke vertaling men bij elke gelegenheid kan gebruiken, aanhalen, naslaan. En twist over het gebruik van een vertaling is buitengesloten.
Dat een nieuwe vertaling moeilijk ingang vindt, hangt o.m. ook daarmede samen, dat men gaarne bij den overal gebruikten Standaardbijbel blijft. Het zou ook voor ons land van zeer veel gewicht zijn, indien er een nieuwe Bijbelvertaling kwam, die overal ingang vond.
Daardoor zou een belangrijke eenheid onder de Christenen worden bewaard.
