Een zeer populaire figuur op religieus gebied in Zwitserland is broeder Klaus, d. i. Nicolaas von der Flüe.
Van zijn jeugd aan gevoelde hij zich aangetrokken tot zelfkastijding en contemplatie. Nadat hij 17 jaar gehuwd geweest was en zijn plichten als burger, zoowel in tijd van vrede als krijg, naar behooren vervuld had, kon hij den drang naar het kluizenaarsleven niet langer wederstaan.
Hij ging in 1467 naar Rauft aan de Melchta in het Kanton Unterwalden. Hij genoot zeer weinig voedsel.
Het volksgeloof sprak van éénmaal in de maand de hostie. Buitengewoon werd hij vereerd, maar dat schaadde zijn ootmoed niet.
In den strijd tusschen de kantons maande hij tot den vrede. Zijn optreden had iets bijzonders.
Hij stierf in 1487. Clemens X sprak hem zalig in 1671, maar zijn heiligverklaring is tot op heden niet gevolgd.
