De bisschop aan het hoofd van een provinciestad werd metropoliet of metropolitaan genoemd, omdat de kerk zich van die stad uit had uitgebreid. Inzonderheid kregen de bisschoppen van de sedes apostolicae (de door de apostelen gestichte gemeenten) een hooger gezag dan de andere bisschoppen bezaten.
Die sedes waren Rome, Antiochië, Jeruzalem, Alexandrië, Efeze en Corinthe. De bisschoppen van deze steden heetten metropolitanen en onder hen kreeg de bisschop van Rome al spoedig den meesten invloed, omdat Petrus, (zooals men beweerde) daar de eerste bisschop geweest was en omdat hem de sleutelen des hemelrijks waren toebetrouwd.
