Geboren 1805, predikant in de Episcopale kerk te East Brent 1845, archidiaken in Taunton, aanhanger van het Puseyisme. Hij werd van 1851—1858 in een strijd gewikkeld over het avondmaal.
Als hoogkerkelijk man, die tot het Roomsch-Catholicisme neigde, verdedigde hij in een geschrift, dat zoowel geloovigen als ongeloovigen bij het genieten van het avondmaal Christus’ lichaam en bloed aten en dronken. De aartsbisschop van Canterbury zette hem om deze dwaling af, maar het vonnis werd door het Privy Council om een gebrek in den vorm vernietigd.
