(1831—1913) geboren in Hausen (Wurtemberg), kwam in 1854 in het Bazelsche zendingshuis. Van 1859—1872 was hij werkzaam als koopman en als missionaris aan de Afrikaansche goudkust.
Van 1875—1886 was hij zendingsprediker en daarna evangelist. De gebedsinnigheid van zijn grootmoeder, de vrome zin en strenge tucht van zijn ouders, de rechtzinnige familie Carl Mez in Freiburg in B., leerden hem den overvloedigen zegen van het Christelijk geloof kennen.
Schrenk was bijbelgeloovig, maar niet enghartig. Hij waardeerde de gebedsgenezing, maar hij verwierp ook geneesmiddelen niet.
Als evangelist en zielverzorger heeft hij beteekenis gehad. Evangelisatie noemde hij de roeping tot Christus, die ook de geloovigen steeds behoeven.
