is een Hebreeuwsch woord in het meervoud, dat in den Bijbel voorkomt Gen. 30: 14 vlg. en Hoogl. 7 : 13 en dat de Statenvertalers onvertaald hebben gelaten. Het Hebreeuwsche woord werd door volksetemologie in verband gebracht met het woord doed, dat geliefde beteekent.
Dudaim is de Hebreeuwsche naam voor den alruin of mandragora (atrope mandragora) een plant, die tot het geslacht belladonna behoort. De mandragora heeft groote groene bladeren en witte of roodachtige bloemen; de vruchten die in Mei rijp zijn, zijn gele appeltjes of bessen, die evenals de bloemen een sterken geur verspreiden.
Volgens een zeer verbreid geloof, dat niet alleen in het oude Oosten, maar ook bij de Germanen voorkwam,kan uit de vruchten van den alruin een liefdesdrank worden bereid. Uit de wortel, die van buiten grijsbruin, van binnen rood is, werden wel mannetjes gesneden, die als amulet dienst deden.
