is de naam van een reeks voorstellingen, die de macht van den dood over het menschelijk geslacht willen aangeven. Men ziet den dood, voorgesteld als een geraamte, bezig met personen van allerlei stand en leeftijd.
Veelal geven kleine gedichtjes een toelichting. Bekend is vooral de doodendans van Hans Holbein den Jongere (1497— 1543).
Holbein stelde niet slechts de macht van den dood maar bracht in zijn houtsneden ook reformatorische gedachten tot uiting, als hij kerk en staat hekelde. De doodendans is waarschijnlijk ontstaan in Frankrijk in de late Middeleeuwen. Aanvankelijk ging het om een drama, dat ook opgevoerd werd, doch dit raakte in onbruik en de doodendans leefde voort in schilderwerk, in houtsneden en korte rijmpjes.
