wordt alleen maar in onze vertaling genoemd in Matth. 23 : 23, doch is hetzelfde woord dat in Jes. 28 : 25 door wikken wordt vertaald en behoorde tot de kruiderijen die men zoo gaarne bij de spijzen gebruikte en die in het land zelf groeiden. Het verschilde niet veel van de venkel.
In de Mozaïsche wet was niet voorgeschreven dat ook van de dille een tiende zoude worden gegeven, maar wel was dat een eisch der Schriftgeleerden als ook later van den Talmoed. De Heiland verweet aan de Schriftgeleerden hunne geveinsdheid, dat zij er op stonden dat van zoo’n onbeduidende kruiderij wel een tiende werd gegeven, maar dat zij het zwaarste der wet, als barmhartigheid en geloof, nalieten te doen.
