In het Grieksch Kurènios, is de Romein Publius Sulpicius Quirinius, een man, die het onder keizer Augustus tot aanzienlijke ambten heeft gebracht. Waarschijnlijk omstreeks 10 v.
Chr. was hij belast met een tijdelijk militair oppercommando in Syrië; van Syrië uit werden ook de militaire zaken van het Oostelijk deel van Klein-Azië beheerd en geleid. Zoo heeft Quirinius den oorlog tegen de Homonadensen, ten Noorden van het gebergte Taurus, gevoerd en voor den keizer van Rome gewonnen.
Een inscriptie, in 1912/13 in Antiochië in Pisidië gevonden, bewijst dat hij, wat wel als erkenning van zijn verdiensten in dezen oorlog zal zijn bedoeld, eere-magistraat van die stad is gemaakt.Tijdens het vervullen van zijn opdracht in Syrië, d. i. „terwijl Cyrenius landvoogd over Syrië was” viel ook in Palestina de „beschrijving” of registratie waarvan Lucas gewaagt (hoofdstuk 2 : 1). Dat hij in dit verband Cyrenius noemt, zal wel zijn omdat deze landvoogd, al was het Joodsche land toen nog niet tot een Romeinsche provincie gemaakt, toch op ééne of andere wijze zijn invloed heeft laten gelden.
Na den dood van Herodes den Groote, in 4 v. Chr. werd Quirinius opnieuw landvoogd van Syrië. Toen Herodes’ zoon Archelaüs in 6 n. Chr. verbannen werd, liet Quirinius een „beschrijving” houden, d. i. een registreering tot invoering van het Romeinsche belastingstelsel in het toen bij het Romeinsche rijk als provincie gevoegde gebied van Samaria en Judea. Deze „beschrijving” gaf aanleiding tot den opstand van Judas den Galileër (Hand. 5 : 37) door Flavius Josephus Judas Gauloniet genoemd.
Quirinius huwde in 2 v. Chr. met de zeer rijke Aemilia Lepida, en leefde na 8 of 9 n. Chr. als ambteloos burger te Rome waar hij in 21 n. Chr. stierf.
