(Latijn: communio = gemeenschap), oorspronkelijk de aanduiding van de eigenlijke viering van het Avondmaal: de gemeenschap met Christus en met elkander. In de Roomsche kerk heeft het Avondmaal, of, gelijk zij het noemt, het Heilige Sacrament des Altaars, een dubbel karakter, en is het een maaltijd en een offerande tegelijk.
Als maaltijd wordt het Eucharistie of Communie, als offerande Mis geheeten. De Roomsche kerk heeft slechts één Heilige Communie voorgeschreven, omstreeks Paschen, maar wenscht nadrukkelijk, dat de geloovigen meermalen tot de tafel des Heeren naderen.
Het concilie van Trente verlangt, dat de geloovigen, als zij de Mis bijwonen, ook de Heilige Communie zullen ontvangen. En in het decreet van de „Congregatie van het Concilie” (1905) worden zij aangespoord, om zoo mogelijk dagelijks te communiceeren.
De leeftijd, waarop kinderen tot de Heilige Communie moeten worden toegelaten, is door Pius X van het 12de tot het 7de jaar teruggebracht (1910).
