(huis der holte), een dubbelstad, in Neder- en Opper-Beth-Horon onderscheiden (1 Kron. 9 : 5). Neder-Beth-Horon is de NoordWestelijke grensstad van Benjamin en Efraïm (Joz. 16 : 3; 18 : 13).
Tusschen beide is een steile bergpas, die uit de vlakte in één uur naar den eersten trap van het rotsachtig bergland voert, dat van daar nog meer rijst tot Gibeon. Door dezen pas dreef Jozua (10 : 11) van uit Gibeon de vijf kondigen der Amorieten voor zich heen.
Beide grensplaatsen Beth-Horon en hare voorsteden werden waarschijnlijk na de verwoesting door de Efraïmitische vrouw Seëra herbouwd (1 Kron. 7 : 24), maar den Levieten toegevoegd (Joz. 21 : 22). Salomo versterkte de plaats (2 Kron. 8:5; 1 Kon. 9 : 17), die, aan een hoofdpas naar Jeruzalem gelegen, ook nog ten tijde der Maccabeeërs (1 Macc. 7:39; 9 : 50), krijgskundige beteekenis had.
Hieronymus noemt beide plaatsen als kleine dorpen op den weg van Nicopolis naar Jeruzalem, 12 Romeinsche mijlen = bijna 18 K.M. er van verwijderd; Robinson heeft ze in de beide dorpen Beit-urel-Tachta en Beit-ur-el-Foka halverwege van Jeruzalem naar Lydda en Joppe met zekerheid teruggevonden.
