In Argentinië — een van de tien Zuid-Amerikaansche republieken, een land van wijde uitgestrektheid (oppervlakte bijna 3 millioen K. M.2), met een bevolking van slechts 7 millioen menschen — is vóór ongeveer een kwart eeuw de institueering begonnen van Nederlandsche Gereformeerde kerken.
Thans zijn er vijf, n.l. te BuenosAires, de hoofdstad van Argentinië, geïnstitueerd in 1900, zielental: 92; te Tres Arroyos en San Cayetano (provincie Buenos-Aires), geïnstitueerd in 1908, zielental : 77 ; te Rosario (provincie Santa Fé), geïnstitueerd in 1916, zielental : 50 ; en te Chubut (een territorium in het Zuiden van Argentinië) twee kerken, waarvan de eerste, geïnstitueerd in 1905, een zielental heeft van 500, en de tweede, geïnstitueerd in 1913, een van 260. De drie eerstgenoemde kerken bestaan in hoofdzaak uit Nederlandsche emigranten, die in de jaren 1889/90 naar Argentinië zijn getrokken ; de twee in Chubut worden voor ’t overgroote deel gevormd door Zuid-Afrikaansche Boeren, die na den Engelsch-Afrikaanschen oorlog (1899—1902) zich aldaar vestigden; deze beide zijn voor den dienst des Woords gecombineerd, en hebben een predikant, Ds A.
C. Sonneveldt; de andere zijn herderloos.
Deze vijf kerken leven in classicaal verband, en zijn als classis Buenos-Aires tijdelijk ondergebracht onder het ressort der Particuliere Synode van Zuid-Holland (Z. G.) van de Gereformeerde kerken in Nederland.
Toelichting: Argentinië bestaat uit 14 provincies en 10 territorio’s ; zoodra een territorio meer dan 90.000 inwoners heeft, wordt het een provincie. Chubut is een dezer territorio’s, met een bevolking van 32.000 zielen, op een oppervlakte, zevenmaal zoo groot als Nederland.
