Dat zegt men mede van iets, dat zeer licht toegaat. Ziet dit op het smeeren met spek, gelyk men zegt: ’t Gaat zo glad, als of’t met zeep gesmeert was? Maar men pleegt niets, op dat het glad zoude zyn, met spek te bestryken.
Ik twyfel niet, of het spreekwoord oogt op de gemakkelykheid, waar mede men het spek doorsnyd. Verbeeld u eens een baak spek aan een boeren balk, ter dikte van een staande hand, of vier vingeren, ten minsten zo veele jaaren oud, en zo geel als dukaaten goud, die den mond de aanschouwers doet watertanden, en ’t hert verdagen: hoe gemakkelyk word daar van met het mes een goeden homp tot den koolpot afgevaagt? Geen wonder: Men vind daar geen been in.
