Dit spreekwoord word gebruikt van zulke, die ymand niet bystaan ter redding, maar hem in de zwaarigheid laten steken. ’t Schynt my toe als ontleent van vleesch, of iets diergelyks, dat voor een tyd, om smaaklyker te zyn, en beter bewaart te worden, in de pekel gelegt is; maar daar in verderft, als men ’t’er op zynen tyd niet weder uitneemt. Of zoude pekel wel verbastert zyn van perikel? Zulke verkortingen zyn niet ongewoon in spreekwoorden.
Dus zegt men, in de griel werpen, voor in de grabbel, of grabbeling.
