Dat wil zeggen, rondborstig en openhertig, zonder bedrog of geveinstheid, volgens den inborst en de zeden der Duitschen. Hier mede komt overeen: Goed ronds, goed Zeeuwsch.
Verstaat dit van zulke, waar by de oude oprechtigheid noch gevonden word. Het zelve is: Uit een blank hart. De Latynen zeggen: Candide. ’t Is dus ook een spreekwoord: Die quaad denkt, vaar arg in ’t lijf. Maar wat is te zeggen: Hy stelt zich blank, voor ter proeve? Is de meening, in ’t blanke harnasch, of met een blanken degen in de vuist, ter verdediging, gelijk de oude kampvechters? Of is ’t, hy stelt ter toetze, dat hy een blank hert heeft?
