Zo noemt men oude, en met walging herhaalde dingen. Dit is ’t geen de Latynen zeggen: Crambe bis cocta, mors est.
Van zulke lekkernyen zegt men wel: Ik ben dat zo moê als gespogen spek. Dit is ontleent van ’t banket der honden, die hun uitspouwsel weder opslokken. Men zegt dus ook: Ik ben dat beu, en Ik heb myn buik daar van vol.
