Dit zeggen de Zeeuwen, als ymand zyn woord niet wel weet te doen, en zijne redenen geen klem noch kracht hebben. Ik gis dat dit gevormt is van tateren, dat is, hakkelen, stamelen, als wilde het zeggen, ’t is tatering.
Men drukt dit ook dus uit? ’t Is tut, tut, en ’t Is teutertje, tatertje, beenen mesjes.
