Dit zegt men, wanneer niets meer volgen zal. Zo zet men het laatste gerecht op een tafel.
Maar liever breng ik dat tot het laatste olysel in ’t Pausdom, ’t geen zy noemen den zieken berechten, en het laatste gerecht geven: waar mede hy dan wel bereid en gehard is, om zo glad als een stukspeks naar het vagevuur te verhuizen.