Dat is, ’t is een kinderachtige nar. Een quylbab is een zeverdoek, dien men simpele menschen, en jonge kinderen voordoet.
Dit bab is vermaagschapt aan ’t Engelsche babe, een jong kind. Nu dat is afgeleid van babbelen, dat ook het kromtongen der kinderen beduid. Dit quylbab is van den zeverdoek overgebragt, tot dien men waardig acht hem te dragen. Dus zegt men ook:’t Is zo zot, dat het quylt.
Daar na gelykt babbeltaal.
