Dat zegt men van ymand, die twistzuchtig is, en moeylyk te behandelen. ’t Wil zeggen by verkorting, hy is een netel, dat is, netelachtig, die zich niet laat aanraken, Kruidje roer my niet, vol haaken en oogen. Maar tegen zulke netels vind men wel handschoenen.
Ziet echter in dit neet, hoe de verbastering een netel in een luizen-ei verandert: want daar voor zullen onkundige het verstaan. Dus noemen de Franschen licht blauw bleu mourant. Wy smeden daar van bloemerant; als ware het een duitsch woord uit bloem en rand. Zo is het fransche lit de camp, een legerbed, by ons verhoetelt tot ledekant, als ware het van ’t duitsche lid en kant.
Maar noch belachelyker is Koetertje koet.
