Dus noemt men een doorbrenger en spilpenning, die ’t qualyk vergadert goed van schraapzugtige vrekken pleegt te verquisten, zo dat het bewaarheid word: De malè quaesitis non gaudet tertius haeres. ’t Goed dat ymand onrecht wint, komt niet tot het derde kind. Een doorslag is een vergiettest, die vol gaten is, en daar het water overal uitloopt.
Dit is een zinnebeeld van zodaaniger beurze. Men zegt ook dus van een lichtmis: Hy zal’er wel doorslaan, en van eene verquistster: Zy heeft een hand met een gat. ’t zou zulke niet helpen, al hadden zy van daag een koe, en morgen een paard; ja al waren zy zo ryk als ’t water diep. Doch zy plegen hun geld niet in t water te werpen, maar in den wyn. Maar die ’t al door de billen slaat, moet eindelyk met naakte billen loopen, en vind voor Leuilekkerland, Sint Reinuit.
