Dit zegt men van ymand die niet een woord spreekt, als of hy stom ware. ’t Is gekomen uit het Paudom, ’t geen niet te spreken houd voor een verdienstelijk werk, als het geschied volgens een gelofte. Zo geschied wel van Kluizenaars, en van zulke die zich opleggen een bedevaart stommelings te verrichten.
Dit zou zommige al zwaar vallen. De oude zeiden ook, belooft Sint Mallaart een bedevaart. Doch deze quamen de wijste niet weder t’huis. ’t Is ook een oud spreekwoord: Van ziekte of bedevaart word niemand beter : want Als de kranke weêr genas, was hy erger dan hy te vooren was. Dit ziet men maar al te dikwijls bewaarheid. Zo brengen de pelgrims van Sint Jakob wel schelpen, en van Lorette paternosters mede; maar zy zelf blijven Johannes in eodem, gelijk een kat die naar Engeland word gezonden, en maauw zegt, als zy weer komt.