Dit is eene verachtende terging. ’t Wil zeggen, tot spyt van u, die met uw bakhuis daar by staat, en ’t aanziet. Het zelve is: Spyt u tanden, als welke ik niet ontzie, hoe zeer gy die moogt toonen.
Doch zulk een taal is bitter, schuim van eene overloopende gal, die men ymand in ’t aangezicht spouwt. Dit betaamt geen Christen.
