Dat wil zeggen, denk dat liever, dan dat gy ’t spreekt, hou dat tusschen uw tanden. Gedachten, zegt men, zijn tolvry, hoed u voor ’t klappen. ’t Is beter gezwegen, dan van spreken hinder gekregen.
’t Gaat te grof, als de boeren het merken. De gek bevond’er zich niet wel by, wanneer hy zo hard dacht; dat zyn heer het hoorde, en hy’er klop om kreeg. Om die reden sloeg hy daar na knipjes in den aaszak. Het spelen van een deuntje op eene ruispyp, zal den hoorder van ’t liedje zelf niet veel doen naklappen. ’t Is dan: Numeros memini, si verba tenerem.
Ik ken het wysje; wist ik de woorden van ’t deuntje.
