Dit wil zeggen, mogelyk. Ouds tyds zeide men magschiên, voor ’t mag schiên, ’t zoude zo mogen geschieden, ’t kon gebeuren.
Mag is dan vervormt in mis; ’t geen uit mags lichtelyk kan versmolten worden. Maar ymand zoude mis ook konnen aanzien voor mits, mits schiên, mits dat het geschiede. Magschiên is myns oordeels, het beste.
